- παλλάντιον
- Πόλη της αρχαίας Αρκαδίας, στα Δ της Τεγέας. Ιδρυτής της θεωρείται ο Πάλλας, εγγονός του Πελασγού και γιος του Λυκάονα. Κατά τη μυθολογία, 60 χρόνια πριν από τον Τρωικό πόλεμο, ο Εύανδρος, γιος του Ερμή και της νύμφης Θέμιδας, ή της Νικοστράτης, ή κατά τους Λατίνους, της μάντιδας Καρμέντης, ξεκίνησε από αυτή την πόλη επικεφαλής άλλων συμπολιτών του για να πάει στην Ιταλία, όπου ίδρυσε αποικία στην αριστερή όχθη του Θύβριδα ποταμού και της έδωσε το ίδιο όνομα με της πατρίδας του. Αργότερα, η πόλη μετονομάστηκε σε Παλάτιον, και από αυτήν πήρε το όνομα και ο λόφος Παλατίνος. Ο Παυσανίας μας πληροφορεί ότι στην ακρόπολη του Π. υπήρχε ιερό των καθαρών, όπως ονομάζονταν, θεών, και μέσα στην πόλη υπήρχε ναός του Πάλλαντα και ιερό της Περσεφόνης.
* * *παλλάντιον, τὸ (Μ)είδος φυτού.
Dictionary of Greek. 2013.